Álvaro y Emilce  
É\_ a 3\_\_@,

revo\_otea entre
mi\_ f\_ores y se queda,
un instante de \_uz
a \_a materia

3\_\_@ a É\_,

imágenes a\_ agua
de un beso en abri\_
que se pro\_____onga
en so\_es de mayo
 
cerúlea  
irrumpe el canto
de pájaros

hay una voz en el cielo de abril
que me llama

las tardes de mayo anuncian libertad y paz

hay un querer
que prende esa flama

huà zhōng yǒu shī,
shī zhōng yǒu huà  


Jammer dat ik de Chinese stripboekjes met avonturen van onverslaanbare keizerlijke heren niet meer heb, ze waren van mijn moeder, potdorie!



Maar de beelden komen opnieuw tot leven, zo ook de tederheid van de boekjes met zachte kaft uit de jaren '20 over Ot en Sienachtigefiguren van mijn vader. Die ene duif in het licht van het middaguur laat mij niet los.



Of de kalligrafie schriftjes van mijn broer waardoor hij, linkshandig als hij was, rechtshandig door het leven zou gaan. Dezelfde oefenboekjes hadden mij op een blauwe maandag doen besluiten m'n handschrift te veranderen.




Op m'n tiende, keek de 'señorita' mij eens vreemd aan, 'waarom schrijft ze zo langzaam bij 't dictee?'. Nee, het ging mij niet alléén om de esthetiek; ik wilde die a's met lange staartjes aan het einde van een woord ook machtig zijn, ze moesten worden net als de a's van Alice Denby Hargreaves, een Engelse Granny; misschien zou het mij ook de daadkracht geven die zij had.




Toch heeft prosa wat, het vloeit over in herinneringen. Al die boekjes waren meegevoerd in die ene groene hutkoffer met zwarte latjes, per boot over de oceaan. En daar, achter de horizon, voorbij de golven, mijn oma.



Zij kon niet schrijven, zij is de muze. Zij was verliefd op Mickey Mouse die haar in zwart-wit kwam bezoeken op matinee. Die muis sprong altijd op haar schoot, hij was een jaartje ouder dan mijn moeder, haar eerste kind. orison  
We met twice this year, at the beginning of spring and prior to summer that Sunday

She hoped so much she could stay the night in a dacha; she talked of old age, was well aware of the limits of the mind, solitude and understanding; she seemed to be longing for something beyond the horizon

She loved the sweet little things that filled the air, the strolls, the ewes with their lambs, the dew drops on the berries still green, the far sillohuette of a crooked deodar, a Himalayan holy, as I found out the other day

Along the paths, filligreed with blossoms and buzzing bees, I was playing the clown and she, with her iridescent smile enlivening the ivy, was my fairie

She used to go to the gym, but exercises were always the same she said, she was looking for something new, hoped to find a fresh hue while still enjoying the bambi

Would she indulge in painting, perhaps?
Using bright colours on canvas, maybe?
Or rather make something in silk or draw a bare line on a candy?

In the corner of my eye, she, walking gracefully
 
 
 
 
 
nórdica  
de vos  
quería devolverte
esos días tan tuyos
pero no preciso
ser centinela
del recuerdo
las imágenes sacan
lustre con tu mirar
el nácar
el cobre
o bronce
el pasto recién cortado
llevan al pasado
en la nave de la olefacción:

es un pacto secreto
firmado por la nariz
con la esperanza
mimespel
zonder regels  

gister door 't laarzenpad gegaan
kleine moeras plantjes
ontdekt
er is zelfs in '15
een velletje postzegels
van de plassen gedrukt

van 't pad was de kijker
niet afgegaan
de eenzame vaarder
heeft hij niet ontmoet
enkel 'n fuut

't rode sterretje
is 'm ontgaan
en ook sneeuwwitje
dat zich verstopte
van de zwaan
ennui  
el día a día
se puebla de estacas d'e
llas nada sacas
meramente  
una dalia roja en otoño
detiene al reloj para que
el jardín aprenda a deletrear
las llamas del fuego
justified what l have to say is beyond translation, all is marginal outside the screen, words redundant

my pc's reluctant, it won't produce letters, it wants to be a cherry tree, it can, it's blooming!

el desliz de mi pc feliz

las palabras están de más, al margen de lo que tenga que decir

mi pc está en huelga, no produce letras, quiere convertirse en cerezo y puede ¡florece!

ontboezeming van een pc

er zijn geen woorden voor wat ik zeggen wil
buiten het scherm is alles 'n randverschijnsel

mijn pc staakt, 't maakt geen letters, hij haalt al het mogelijke uit de kast en bloeit! iambic mood  
V steps away from eden
mirroring flux fusion intent
kinart  
Giotto's view of
selfie's frame or
next of kin
penta  

Vandaag met spierpijn en niezend in bed, geest verruimend. Mooie ontmoetingen gisteren. Alles begint te vloeien en samen te stromen, de zware ballast terug naar moeder aarde wiens zwaartekracht daar betere raad mee weet.
Liever de kracht van passie, al dan niet kronkelend door het water, om van de restvormen in klei los te komen. En uit het water klimmen, desnoods vasthoudend aan het snijdend helmgras of het riet.
Het vuur omarmen en de darmen voelen zodat de zon gaat stralen in het zelf. Het helse vuur weg laten waaien; haat en gal, afkoelen.
Lichter dan een veder worden, maar een vogel blijven in de wind.
Niets meer denken, ook niet voelen, alles wordt ceruleum blauw, azul celeste, lila en violet...
 

cherish